ซอกซอนตะลอนไป (4 สิงหาคม 2567)
ชีวิตพลิกผันเพราะพวงมาลัยพวงเดียว(ตอน3-จบ)
โดย เสรษฐวิทย์ ชีรวินิจ
บุดห์นี มานจิยาน ซึ่งเป็นสมาชิกของชนเผ่าซานทาลมีอายุเพียง 15 ปี ในวันที่เธอไปทำหน้าที่ต้อนรับ เยาวะฮาร์ลาล เนห์รู นายกรัฐมนตรีอินเดีย ที่เดินทางมาทำพิธีเปิดใช้เขื่อนปานเชต
เธอไม่รู้เลยว่า หลังจากวันนั้น ชีวิตของเธอจะพลิกผันเปลี่ยนไปแบบหน้ามือเป็นหลังมือ
วันนั้น เธอถูกกำหนดให้เป็นผู้ทำหน้าที่สวมมาลัยดอกไม้ให้แก่นายกรัฐมนตรี หลังจากเธอสวมมาลัยให้แก่นายกรัฐมนตรีแล้ว นายกรัฐมนตรีก็จะสวมมาลัยพวงหนึ่งคืนให้แก่บุดห์นีด้วย ตามที่เจ้าหน้าที่ของเขื่อนตระเตรียมการไว้ให้
เนห์รู ยังให้เธอร่วมกดปุ่มทำงานของเขื่อนร่วมกับกับเขาด้วย ถือเป็นเกียรติยิ่งสำหรับชนเผ่าเช่นเธอ
(เด็กน้อยของชนเผ่าซานทาล – ภาพจากวิกิพีเดีย)
เมื่อเธอเดินทางกลับบ้านที่หมู่บ้านคาร์โบนา(KARBONA VILLAGE) เธอก็ได้รับการแจ้งข่าวจากผู้อาวุโสของหมู่บ้านที่เป็นที่เคารพของชาวบ้านว่า ตามความเชื่อของชนเผ่าซานธาน การที่เธอได้สวมพวงมาลัยดอกไม้ให้แก่เนห์รู เท่ากับว่า เธอได้แต่งงานกับเนห์รูแล้ว
และเนื่องจากเนห์รู ไม่ใช่คนเผ่าซานทาล เธอจึงต้องถูกลงโทษด้วยการขับไล่ออกไปจากหมู่บ้าน และห้ามกลับมาที่หมู่บ้านคาร์โบนาอีกตลอดไป
หญิงสาววัย 15 ถูกขับออกจากหมู่บ้านโดยไม่รู้ว่าในคืนนั้นเธอจะไปนอนที่ไหน และ จะไปอาศัยอยู่ที่ใด ช่างเป็นชะตากรรมที่เลวร้ายอย่างยิ่ง
ข่าวบอกว่า เธอได้เดินทางไปยังหมู่บ้าน พูรูเลีย และ ยังชีพด้วยการเป็นแรงงานรายวัน ซึ่งคาดว่าน่าจะน้อยมาก หลังจากนั้นอีก 3 ปี DVC ซึ่งเป็นองค์กรที่ทำหน้าที่บริหารจัดการเขื่อนก็ประกาศปลดเธอออกจากตำแหน่งที่เธอเคยทำด้วย
ข่าวคราวของบุดห์นี เงียบหายไป ไม่มีใครพูดถึงอีกเลย เธอต้องต่อสู้ในโลกที่ไม่เห็นอนาคตตามลำพัง
(นายราจีฟ คานธี -ภาพจากวิกิพีเดีย)
จนกระทั่งปี 1985 นายกรัฐมนตรีราจีฟ คานธี ได้พบเธอเข้า และ ทราบเรื่องราวทั้งหมดซึ่งมีต้นเหตุมาจากปู่ของเขาเอง เขาจึงจัดการให้บุดห์นีได้กลับเข้าไปทำงานที่ DVC อีกครั้ง จนกระทั่งเธอเกษียณอายุในปี 2005
แต่เธอก็ไม่ได้รับอนุญาตให้กลับไปที่บ้านเกิดของเธออยู่ดี
ไม่มีใครรับรู้เรื่องราวของเธอ จนกระทั่ง ซาราห์ โจเซฟ (SARAH JOSEPH)ซึ่งเป็นนักเขียนที่ปักหลักอยู่ทางตอนใต้ของรัฐเคราลา ของอินเดีย ได้ทราบเรื่องราวของเธอ จึงแกะรอยจนกระทั่งไปพบเธอในปี 2019
(บุดห์นี และ ซาราห์ โจเซฟ นักเขียนผู้นำเอาเรื่องราวของเธอมาเปิดเผยต่อโลก – ภาพจากวิกิพีเดีย)
ซาราห์ ต้องการให้บุดห์นีนำเรื่องราวอันปวดร้าวของเธอเปิดเผยให้โลกได้รับทราบ ซึ่งเธอก็ยินยอมจนในที่สุดโลกก็ได้รับทราบถึงชีวิตที่พลิกผันอันปวดร้าวของเธอ
บุดห์นี ย้อนความทรงจำว่า ในวันนั้น เธอพยายามที่จะโต้แย้ง และให้เหตุผลต่อหัวหน้าหมู่บ้านว่าเกิดอะไรขึ้นในพิธีเปิดเขื่อน เพื่อจะขออาศัยอยู่ในหมู่บ้านต่อไป แต่คณะกรรมการหมู่บ้านได้ตัดสินคดีของเธอเรียบร้อยแล้วว่า เธอต้องออกจากสังคมหมู่บ้านไปเท่านั้น
เธอเล่าว่า ไม่มีใครช่วยเธอเลย แม้กระทั่งครอบครัวของเธอเอง เธอถูกข่มขู่ว่า หากไม่ออกจากหมู่บ้านไป เธอจะถูกฆ่า เธอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากเก็บกระเป๋าและเดินทางออกจากหมู่บ้านในคืนนั้น
ตลอดเวลา แม้ว่าจะมีผู้คนรับทราบเรื่องราวของเธอ แต่ไม่มีใครสักคนยื่นมือเข้ามาช่วย
เธอเสียชีวิตในเดือนพฤศจิกายน ปี 2023 หลังจากดิ้นรนต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดไปวันๆ และไม่ทราบเลยว่า อินเดียได้ขนานนามเธอว่า “ภรรยาชนเผ่าคนแรกของเนห์รู”
สัปดาห์หน้าครับพบกับ มหากาพย์เรื่องยาว “มาตรา 370” ซึ่งเป็นสาเหตุ และ ผลของการยกเลิกกฎหมายรัฐธรรมนูญมาตร 370 ของอินเดียที่น่าตื่นเต้นและน่าติดตามมาก พลาดไม่ได้ครับ
