ซอกซอนตะลอนไป (30 กรกฎาคม 2560 )
แคทเธอรีน แห่ง เมดิชี่ กับ รองเท้าส้นสูง(ตอน2)
โดย เสรษฐวิทย์ ชีรวินิจ
ในเมืองฟลอเรนซ์ในช่วงศตวรรษที่ 15 ต่อเนื่องถึงศตวรรษที่ 16 มีตระกูลที่ทรงอำนาจอยู่สองตระกูลใหญ่ด้วยกัน คือ ตระกูลเมดิชี่ และ ตระกูลบอร์เจีย(HOUSE OF BORGIA)
ที่เป็นตระกูลที่ทรงอำนาจก็เพราะ แต่ละตระกูลต่างก็มีสมาชิกในครอบครัวหลายคนขึ้นสู่ตำแหน่งที่ทรงอิทธิพลของยุโรปในช่วงนั้น คือ ตำแหน่งสันตะปาปา โดยที่ตระกูลบอร์เจีย มีสมาชิก 2 คนที่ขึ้นสู่ตำแหน่งสันตะปาปา คือ สันตะปาปา คาลลิคตุส ที่ 3(POPE CALIXTUS III) และ สันตะปาปาอเล็กซานเดอร์ ที่ 6 (POPE ALEXANDER VI)
ในขณะที่ ตระกูลเมดิชี่ ก็มี มีมีสมาชิก 2 คน ก้าวขึ้นมาเป็นสันตะปาปา มีพระนามว่า สันตะปาปา ลีโอ ที่ 10(POPE LEO X) และ สันตะปาปา คลีเมนต์ที่ 7 (POPE CLEMENT VII)
ดังนั้น ย่อมถือว่า ศักดิ์ศรีของตระกูลเมดิชี่ แห่ง ฟลอเรนซ์ ยิ่งใหญ่ไม่แพ้ใครในยุโรปยุคนั้น
(สันตะปาปา คลีเมนต์ที่ 7 ได้เรียกขานการหมั้นหมายระหว่าง เฮนรี่ แห่ง ออร์ลีออง กับ แคทเธอรีน ว่า เป็นการแต่งงานครั้งยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์โลก)
ดังนั้น แคทเธอรีน แห่ง เมดิชี่ จึงไม่น่าจะต้องหวาดหวั่นใดๆ ในการเดินทางไปแต่งงานกับรัชทายาทของฝรั่งเศส แต่เธอก็หวาดหวั่นมากทีเดียว
นอกจากเหนือจากการเป็น “ผู้หญิงปากกว้างเกินไป มีตาโปนเกินไป และสีผิวซีดจนเกินไป ” ตามที่ทูตจากเมืองเวนิสเคยบันทึกไว้แล้ว
แต่บันทึกก็บอกถึงแง่มุมที่ดีๆของเธอเอาไว้เหมือนกันว่า “ เธอเป็นผู้หญิงที่มีบุคลิคที่สะดุดตามาก เรือนร่างมีรูปทรงแบบผู้หญิงชัดเจน ผิวพรรณสะอาด และ มีมือที่สวยงาม” ซึ่งน่าจะเป็นจุดที่สร้างความมั่นใจให้เธอได้
(แคทเธอรีน หลังจากวันแต่งงาน ตาก็ไม่ได้โปนจนน่าเกลียด อาจเป็นไปได้ว่า ตอนอายุ 14 ปี เธอจะผอมมากจนทำให้ดูตาโปน)
สิ่งที่แคทเธอรีน หวาดหวั่นมากที่สุดในการเดินทางไปแต่งงานกับ เฮนรี่ รัชทายาทของฝรั่งเศส ก็คือ การที่เธอเป็นคนเตี้ยเกินไป
เรื่องนี้ทำให้เธอถึงกับต้องเรียกหาศิลปิน หรือ หากจะเรียกตามภาษาแฟชั่นทุกวันนี้ก็คือ สไตลิสต์ ให้มาช่วยออกแบบเครื่องแต่งกายของเธอให้ดูดีที่สุดในสายตาของประชาชนชาวฝรั่งเศส
ต้องไม่ลืมว่า ฟลอเรนซ์ในช่วงเวลานั้น เป็นแหล่งชุมนุนของศิลปินระดับพระกาฬของอิตาลีทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็น ไมเคิลแองเจโล และบรรดาลูกศิษย์ลูกหาของเขา และ ศิลปินคนดังอื่นๆอีกมากมาย และ ตระกูลเมดิชี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลอเรนโซ ผู้ยิ่งยง จากตระกูลเมดิชี่ ก็เป็นผู้อุปถัมภ์บรรดาเหล่าศิลปินเกือบทุกคนของฟลอเรนซ์ในยุคก่อนหน้านี้
ท่านผู้อ่านอาจจะไม่เชื่อว่า ในยุคปี ค.ศ. 1533 เมืองฟลอเรนซ์ มีความเจริญก้าวหน้าในด้านศิลปะ การออกแบบ มากกว่าประเทศฝรั่งเศสอย่างเทียบกันไม่ได้เลย
(กระเป๋าเดินทางในยุคศตวรรษที่ 16 สมัยเดียวกับ แคทเธอรีน)
ในตอนนั้น เครื่องหนังของฟลอเรนซ์ มีความก้าวหน้าไปไกลกว่าฝรั่งเศสอย่างมาก จนถึงขั้นสามารถตอกทองคำลงไปบนเครื่องหนังให้เป็นลวดลายที่สวยงามได้ ซึ่งแคทเธอรีน ก็ได้ขนเอากระเป๋า กล่องใส่เสื้อผ้า และ อุปกรณ์อื่นๆที่ทำด้วยหนังสัตว์จำนวนมาก เดินทางกับเธอไปยังฝรั่งเศสด้วย
ว่ากันว่า บรรดาเครื่องหนังเหล่านี้ ได้สร้างความตื่นเต้นประทับใจให้แก่ชาวฝรั่งเศสเป็นอย่างมาก จนบางกระแสบอกว่า เครื่องหนังชื่อดังของฝรั่งเศสยี่ห้อ หลุยส์ วิตอง อาจเป็นการพัฒนาต่อยอดมาจากเครื่องหนังที่แคทเธอรีน นำมาจากฟลอเรนซ์ในวันนั้น ก็เป็นไปได้
การออกแบบเสื้อผ้าหน้าผมของแคทเธอรีน นั้น คงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับบรรดาศิลปินเอกของฟลอเรนซ์ แต่สิ่งที่แคทเธอรีนต้องการมากที่สุดดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ศิลปินเหล่านี้คาดไม่ถึง
(กระเป๋าถือของ แคทเธอรีน ในยุคนั้น ก็น่าจะมีรูปร่างหน้าตาไม่ต่างไปจากนี้เท่าไหร่นัก)
เธอต้องการสิ่งออกแบบที่ทำให้เธอดูสูง และมีความสง่างามกว่า ผู้หญิงที่มีรูปร่างเตี้ยกว่า 150 เซนติเมตร
ดังนั้น ศิลปินของฟลอเรนซ์จึงต้องระดมหัวสมอง เพื่อจะคิดสร้างสรรค์สิ่งประดิษฐที่จะทำให้เธอดูสูงขึ้น และลงท้ายด้วยรองเท้าที่เสริมพื้นให้ผู้สวมใส่ดูสูง
(กระโปรงของสุภาพสตรีในศตวรรษที่ 15 -16 )
โดยปกติ กระโปรงของสุภาพสตรีในยุคนั้น จะยาวจนระพื้นอยู่แล้ว จึงไม่มีใครที่จะสามารถมองเห็นว่า เธอสวมใส่รองเท้าอะไรอยู่ข้างในกระโปรงนั้นๆ
แต่ปัญหาว่า แคทเธอรีนไม่เคยสวมรองเท้าที่มียกพื้น หรือ นั่งร้านสูงๆแบบนี้มาก่อน เธอจะทำอย่างไร
พบกับ รองเท้าส้นสูงของแคทเธอรีน ในสัปดาห์หน้าครับ
