ซอกซอนตะลอนไป (20 พฤศจิกายน 2558 )
“ชีวิตเหมือนฝัน คุณหญิงมณี”จากเด็กไร้บ้าน มาเป็นสะใภ้หลวง(ตอน 8)
โดย เสรษฐวิทย์ ชีรวินิจ
คืนนั้น นอกจากเจรี่ กับ นางสาวมณีแล้ว ก็ยังมี Pip กับ Marjorie แฟนแหม่มของ Pip และ เพื่อนฝรั่งอีก 2 คู่ ที่ไปร่วมงานฉลองกัน
คุณหญิงมณี ได้เขียนเอาไว้ในหนังสือว่า
“เป็นงานที่สนุก และมีความหมายมากที่สุดสำหรับข้าพเจ้า…เราต่างผลัดกันเต้นรำ แต่เจรี่ยอมเต้นกับคนอื่นเพียงเพลงเดียวเท่านั้น นอกจากนั้นก็เต้นกับข้าพเจ้าทุกครั้งไป”
Pip ได้บอกกับนางสาวมณีในตอนที่เต้นรำด้วยกันว่า คู่ขาของนางสาวมณีก็คือ พระองค์เจ้าจิรศักดิ์สุประภาต และยังถามต่อว่า ไม่ทราบว่านางสาวมณีไปทำเสน่ห์ไว้อย่างไร พระองค์ชายจึงได้ติดใจเธอ ทั้งๆที่ไม่ทราบว่าเธอเป็นใคร
เมื่อผมลองตรวจสอบในดวงชะตาของคุณหญิงมณีแล้วก็พบว่า ความรัก ความพึงพอใจ ที่เกิดขึ้นต่อคุณหญิง จะเกิดขึ้นค่อนข้างฉับพลัน รวดเร็ว เช่นเดียวกับตอนที่เกิดความรู้สึกกับ คุณแมน ชายคนรักคนแรกในชีวิตของคุณหญิง
(ดวงชะตาของ คุณหญิงมณี)
แต่ความรู้สึกต่อเจรี่ในครั้งนี้ เป็นความรู้สึกแบบโลกสีชมพู เพราะเจรี่พูดจาไพเราะ สุภาพเรียบร้อย มีบุคลิกเป็นสุภาพบุรุษทุกกระเบียดนิ้ว
คุณหญิงมณีเขียนไว้ตอนหนึ่งว่า
“ถึงแม้เราเพิ่งรู้จักกันเป็นครั้งแรก แต่เราต่างมีความรู้สึกนึกคิดต่อกันคล้ายกับเราเคยรู้จักกันมาอย่างใกล้ชิดเป็นเวลานานมาแล้ว ความสุนทรีของเราทั้งสองในคืนวันนั้น เป็นความสุขของหนุ่มสาวที่มีจิตใจตรงกัน เป็นความรู้สึกชนิดที่หาในโลกนี้ได้แสนยาก เพราะเราทั้งสองต่างมีความปรารถนาอย่างเดียวกัน ที่ล้นหลามออกมาจากหัวใจที่ต้องการให้มีชีวิตพัวกันกันอยู่ตลอดไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด”
แบบนี้ถือว่า ทั้งสองมีดวงที่สมพงษ์กันในระดับหนึ่ง
หลังจากคืนนั้น Pip ได้มาคุยกับนางสาวมณี และบอกว่า พระองค์เจ้าจิรศักดิ์ เป็นโอรสบุญธรรมของสมเด็จพระปกเกล้า ฯ และ นางสาวมณี เป็น HIT ของพระองค์เจ้าจิรศักดิ์ ทำให้พระองค์หลงใหลอย่างมาก ถึงขนาดรับสั่งว่า ยังไม่เคยพบหญิงไทยคนไหนที่ถูกใจ และมีเสน่ห์เท่านางสาวมณีเลย
กามเทพทำงานสำเร็จแล้ว
ช่วงปิดภาคเรียนสุดท้าย คือตั้งแต่เดือนเดือนกรกฎาคม ถึงเดือนธันวาคม ของปีพ.ศ. 2480 เป็นปีที่นางสาวมณีมีความสุขอย่างมากตามที่เขียนไว้ในหนังสือ
เมื่อผมลองตรวจดูดวงชะตาของนางสาวมณี ในปีพ.ศ. 2480 หลังเดือนเกิดแล้วก็พบว่า เป็นปีที่ดีจริงๆของนางสาวมณี เธอมีความสุขในความรัก มีโชคดีจากความสัมพันธ์อย่างกะทันหันกับผู้ชายคนหนึ่ง
แต่อาจจะมีความกังวลใจอยู่บ้าง ซึ่งได้สะท้อนออกมาในหนังสือที่คุณหญิงมณีได้เขียนไว้
“ข้าพเจ้ามีความรู้สึกว่า พระองค์จิรศักดิ์ น่ารักน่านับถือ และเป็นสุภาพบุรุษ………แต่เมื่อท่านเป็น “เสด็จพระองค์ชาย” เป็นโอรสบุญธรรมของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้า ฯ ด้วย ………..ทำให้ท่านอยู่ในสังคมระดับสูงกว่าข้าพเจ้ายิ่งนัก คล้ายกับว่าเรามีชีวิตอยู่กันคนละโลกทีเดียว”
คุณหญิงมณี ยังได้เล่าความรู้สึกในช่วงเวลานั้นต่อไปอีกว่า
“ดังนั้น ข้าพเจ้าก็เชื่อว่า ความสนิทสนมชอบพอและถูกใจกันที่เราต่างมีต่อกันในวันแรก ไม่ช้าก็จะอันตรธานสูญหายไปสิ้นเมื่อราตรีที่แสนหวานชื่นฉ่ำนั้นผ่านพ้นไปแล้ว”
อีกด้านหนึ่ง เจรี่ ตัดสินใจที่จะมาเรียนในอ๊อกซ์ฟอร์ด เพื่อที่จะได้มีโอกาสใกล้ชิดกับนางสาวมณีมากขึ้น เจรี่เริ่มเรียนหนังสือกับติวเตอร์ เพื่อกวดวิชาเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยในปีหน้า และยังเช่าห้องพักในเมืองอ๊อกซ์ฟอร์ดด้วย
(เจรี่ กับ นางสาวมณี)
แม้ว่าจะอยู่ในเมืองเดียวกัน แต่บางวันทั้งสองก็ไม่ได้พบกัน เพราะนางสาวมณีต้องเรียนหนักในวิชาแองโกลแซกสัน ที่ฉุดคะแนนวิชาภาษาอังกฤษของเธอให้ต่ำลง กระนั้น เธอก็ยังมุ่งมั่นที่จะเรียนวิชาแผนกวรรณคดีอังกฤษต่อไป แทนที่จะเปลี่ยนไปเรียนวิชาประวัติศาสตร์ตามคำแนะนำของ มิสเอเวอเรต อาจารย์ผู้สอน ซึ่งเรียนง่ายกว่ามาก
คุณหญิงมณี เขียนบรรยายชีวิตในช่วงนี้ว่า
“วันไหนไม่ได้พบกัน เจรี่มักเขียนจดหมายส่งมาให้ข้าพเจ้าแทน และจดหมายที่ข้าพเจ้าได้รับจากเจรี่ก็ย่อมเป็นจดหมายรักที่บรรจุถ้อยคำที่ดูดดื่มดังเช่นคนที่หลงรักกันมากๆพึงเขียนถึงกัน ข้าพเจ้ามีความสุขในการอ่านจดหมายเหล่านั้นยิ่งนัก”
(เจรี่ นางสาวมณี และ มารี)
ส่วนวันหยุดสุดสัปดาห์ เจรี่มักจะมารับนางสาวมณี ขับรถไปเที่ยวลอนดอน ซื้อของเล็กๆน้อยๆ หรือไปดูหนังกัน ตอนเย็นหลังจากรับประทานค่ำแล้ว ก็จะขับรถกลับอ๊อกซ์ฟอร์ด ให้ถึงหอพักไม่เกิน 4 ทุ่มตามกฎของหอพัก
บางสุดสัปดาห์ที่ไม่เข้าไปเที่ยวในลอนดอน เจรี่ก็มักจะพานางสาวมณี พร้อมด้วยมารี และ เอริค แฟนของมารี นั่งรถไปเที่ยวชานเมืองอ๊อกซ์ฟอร์ด แถวๆคอตสวอล (COTSWOLD) อันเป็นชนบทที่สวยงามมากที่สุดแห่งหนึ่งของอังกฤษ
และที่สำคัญ เจรี่ พานางสาวมณี ไปในสถานที่ต่างๆที่หรูหราฟู่ฟ่าของพวกเศรษฐี ที่ไม่มีทางที่เพื่อนชายคนใดของเธอจะสามารถพาเธอไปได้
ดูเหมือนว่า นางสาวมณี กับ เจรี่ จะเป็นคู่รักที่มีความสุขที่สุด และ น่าอิจฉาที่สุดในขณะนั้น แต่คงไม่มีใครรู้ว่า นางสาวมณีเอง กลับรู้สึกเป็นกังวลมากพอสมควร เนื่องจาก เจรี่เป็นเจ้านายผู้สูงศักดิ์ประกอบไปด้วยฐานะร่ำรวย แต่เธอเป็นเพียงนักเรียนไทยธรรมดาๆที่ยากจน และ ยังเรียนไม่จบ
เธอคิดว่า ผู้ใหญ่ฝ่ายเจรี่ คงไม่พอใจการคบหากันของเธอทั้งสองแน่ๆ
พบกันใหม่สัปดาห์หน้าครับ
สำหรับท่านที่ต้องการซื้อหนังสือชุดนี้ โปรดติดต่อเบอร์ 099 425 9112 คุณเพชรชมพู รายได้จากการจำหน่ายหนังสือจะเข้ามูลนิธิ มณี สิริวรสาร เพื่อช่วยเหลือเด็กนักเรียนที่ยากจน
